Map-NL-Digest Wednesday, November 4 2020 Volume 2019 : Number 141
001 List-Software: Majordomo 1.94.4
Source: De Groene Amsterdammer
002 Crisisopvang GHB-verslaafden fors probleem, politie staat er vaak allee
Source: BN/De Stem
003 List-Software: Majordomo 1.94.4
Source: BN/De Stem
004 List-Software: Majordomo 1.94.4
Source: welingelichtekringen.nl
005 Experts: ongeschikte moeders moeten gedwongen anticonceptie krijgen
Source: de Volkskrant
006 Nieuwe landelijke stop-met-rokencampagne mikt vooral op zorg en onderst
Source: de Volkskrant
----------------------------------------------------------------------
Subj: 001 List-Software: Majordomo 1.94.4
From: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Date: Tue, 27 Oct 2020 06:02:50 -0700
Newshawk: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Source: De Groene Amsterdammer
Copyright: De Groene Amsterdammer
Pubdate: 21-10-2020
Email:
Website: www.groene.nl<http://www.groene.nl>
ONDERZOEK SOUVENIRWINKELS ZIJN KWETSBAAR VOOR DUISTERE PRAKTIJKEN ‘ZE ZIJN HIER ZO LEKKER AAN HET WITWASSEN’
In de doodstille Amsterdamse binnenstad zonder toeristen sloeg een ondernemer zijn slag. Nu staan er zestien souvenirwinkels op naam van Q en Q. Ondanks de overvloed aan anti witwasprojecten slaat niemand alarm.
Midden in de lockdown, op een stille ochtend in maart, zit een winkelier in de lentezon op een kruk voor zijn souvenirwinkel. Vanuit zijn richting klinkt een zacht geluid: tk… grrr… tk… grrr… Een rek vol Amsterdam mutsen staat naast hem op de stoep. In de vitrine staan rijen Delfts blauwe molentjes, stroopwafels en sokken met wietplantmotiefje: alles bedekt met een dun laagje stof. Even later zit hij te kaarten met twee vrienden. Met zijn sigaret tussen zijn tanden duwt hij zijn bril hoger op zijn neus, draait zich om en slaat zijdelings iets aan op de kassa op de stoel ernaast: tk… grrr… Er komt een bonnetje uit. Hij draait zich terug en legt de volgende kaart.
De Nieuwendijk is verder gesloten, op de andere souvenirzaak na. Daar wordt geklust. In het felle licht en dreunende geluid van reggaeton muziek wordt een twee meter hoge, pershouten toonbank gemonteerd. Souvenirs worden gerangschikt in nieuwe schappen, wachtend op toeristen die niet komen. Enkele weken later begint de gemeente Amsterdam een campagne op sociale media: ‘Snel geld is zelden een duurzame oplossing. Zelfs als je financiële problemen hebt als gevolg van de coronacrisis. Je kunt maar een keer nee zeggen. stopondermijning’, zo luidt de waarschuwing. Het wordt herhaald in een brief aan de gemeenteraad door burgemeester Halsema: kijk uit voor ‘foute helpers’.
Die waarschuwingen hebben niet voorkomen dat een groot aantal toeristenwinkels in het hart van de coronacrisis op een opmerkelijke manier van eigenaar is gewisseld. Toeristen waren dit voorjaar ver te zoeken, maar een ondernemer rolde in korte tijd voor een onbekend bedrag een netwerk van winkels uit, blijkt uit onderzoek van Platform voor onderzoeksjournalistiek Investico voor De Groene Amsterdammer. Opsporingsdiensten en bestuurders misten de signalen of traden niet op. Zo legt de coronacrisis bloot hoe belangrijke witwas signalen niet worden opgepikt, terwijl veel bonafide ondernemers het voor hun neus zien gebeuren en zich er grote zorgen over maken.
Eind maart beginnen de verhalen rond te zingen. Een man zou zijn ronde doen door de uitgestorven straten van de binnenstad. Hij zou een net pak en leren schoenen dragen en een volle plastic tas meezeulen. Volgens de een komt hij alleen, volgens de ander met een zakenpartner of makelaar. Af en toe stapt hij een souvenirwinkel binnen en vraagt: ‘Hoe gaan de zaken?’ Een retorische vraag. De zaken gaan beroerd. Dan doet hij een voorstel: zijn eigen souvenirwinkel gaat het voor de wind, hij wil deze zaak wel overnemen. Een bod volgt dat al dan niet direct beklonken en betaald kan worden: de plastic tas zou gevuld zijn met cash. De details varieren, de kern van het verhaal is overal hetzelfde. ‘Sinds corona krijgen we drie keer per week een bod’, zegt een ondernemer.
De souvenirbranche is gevoelig voor witwaspraktijken. De marges daarin zijn groot en tachtig procent van de omzet is cash. Wie cash crimineel geld wil ‘witten’, moet een ondernemer bereid vinden zijn omzet op papier flink te laten stijgen en dat te verdoezelen met valse bonnetjes, waarna de winst wordt verdeeld. Of nog beter: de zaak zelf overnemen. Voor sommige ondernemers is overname te aantrekkelijk om te weigeren, temeer omdat het aanbod evengoed bonafide kan zijn. Het resultaat is voor iedereen zichtbaar. ‘Weer hetzelfde interieur wordt voor onze ogen de zoveelste winkel in geschoven. Wij begrijpen niet hoe het kan’, zegt de eigenaar van een souvenirwinkel, wijzend naar een pas verbouwde winkel verderop in de straat. Boven de deur verrijst een rood, lichtgevend uithangbord: Q en Q Souvenirs.
Terwijl de hele toeristensector door corona op apegapen lag, nam Davoud Quadri, eigenaar van Q en Q souvenirs en tabak, een aantal winkels over op het Rokin, de Dam, Damstraat, Damrak en Nieuwendijk, blijkt uit informatie van de Kamer van Koophandel. In maart richtte hij ook nog een nieuwe holding op, waar volgens het handelsregister in totaal elf nieuwe vestigingen onder vallen, waarvan zeker zeven locaties niet eerder onder zijn naam vielen. Samen met zijn reeds bestaande winkels maakt dat zestien actieve souvenirwinkels die de naam Q en Q dragen, gelegen onder andere op het Singel, de Oude Hoogstraat en de Kolksteeg, alles in het oude hart van de stad. Huren op deze A locaties kost tussen de twintigduizend en vijftigduizend euro in de maand. We schatten Quadri’s huur op jaarbasis op een kleine drie miljoen euro. Bij een overname wordt bovendien vaak ‘sleutelgeld’ betaald, een informele variant op goodwill. Enkele tonnen is niet ongebruikelijk.
Naast souvenirwinkels heeft Quadri, samen met een compagnon, ook een exportbedrijf, genaamd Q en Q World, en het import en exportbedrijf Q en M met een zakenpartner in Rusland. Op een op internet gevonden bonnetje vinden we details van een zo’n transport: bloemen van Amsterdam naar Moskou, vervoerd met een Moldavisch transportbedrijf. In Rusland vinden wij van zijn zakenpartner verschillende, inmiddels geliquideerde, bedrijven terug in Kazan, Moskou en Omsk, met handel die varieerde van bloemen tot levende dieren, graafmachines, leer, viswaren en vleeswaren, conserveermiddelen en bovenkleding.
Jaarverslagen met een verantwoording van de geldstromen door het zakennetwerk zijn nooit ingeleverd bij de Kamer van Koophandel. Wel vinden we een oprichtingsakte voor de souvenirwinkels die hij tijdens de lockdown overkocht. Die akte is gepasseerd bij een notaris uit Almere: Maarten Prinsze. Afgelopen februari werd Prinsze door de Kamer voor het Notariaat uit zijn ambt gezet. In 2015 moest hij zich al eens voor de tuchtrechter verantwoorden wegens een valse bankverklaring. Tijdens een doorzoeking van Prinsze’s woonhuis werd door het OM een groot bedrag contant geld aangetroffen.
Zijn ontzetting uit het ambt is echter gebaseerd op een verdenking van betrokkenheid bij oplichting en het witwassen van crimineel geld in 2016. In een brief, waarop zijn handtekening te zien is, bevestigde hij dat een bedrijf over anderhalf miljard Venezolaanse bolivars in contanten zou beschikken die Prinsze ‘op pallets’ zou hebben zien liggen, hoewel die stapel geld later spoorloos bleek te zijn. In afwachting van het hoger beroep mag de notaris zijn praktijk echter voortzetten, en kan zo nog ten minste elf bv’s voor Quadri oprichten in maart, juli en augustus.
Vanaf zijn vakantieadres in Frankrijk zegt Prinsze geen commentaar te kunnen geven op individuele zaken. Inmiddels is de verificatieprocedure wel ‘veel scherper’, zegt hij. Is hem iets opgevallen aan de bedragen bij de oprichting van Quadri’s bv’s? ‘Ik kijk hier naar een notenboom en er staat een glas wijn op tafel. Het is me in dit geval niet bijgebleven.’
‘Ze zijn hier zo lekker aan het witwassen’, zegt een ondernemer die al veertig jaar boert in het centrum, maar niet met zijn naam in de krant durft. Ook andere winkeliers en betrokkenen willen dat uit veiligheidsoverwegingen niet. De ondernemer ziet de ene na de andere souvenirwinkel openen: ‘De ene dag is Jantje de directeur en de volgende dag weer Pietje, het straatbeeld verloedert: overal dezelfde souvenirwinkels met hetzelfde interieur.’ Die winkels blijven leeg. ‘Hoe blijf je in godsnaam overeind van vier verkochte sjaaltjes per dag?’ zegt een andere ondernemer tijdens een rondgang door de binnenstad.
Volgens weer een andere ondernemer is het niet voor het eerst dat er zo driftig wordt uitgebreid in de buurt, en is Q en Q ook niet de enige: ‘Een vriend heeft een paar jaar geleden zijn zaak verkocht. Hij belde of ik even kon komen “oppassen”. De overname was met Albert Heijn-tassen vol cash betaald, hij vreesde dat gewelddadige handlangers van de koper die een paar uur later weer op kwamen halen.’ De doorgewinterde winkelier weet wel beter dan tegen dit soort ondernemers in te gaan. ‘Als ik me ergens mee bemoei heb ik zo een steen door mijn ruit, of erger.’
Is dat geen jaloezie? Kan Davoud Quadri, de eigenaar van Q en Q, niet gewoon een slimme zakenman zijn? Die hypothese zeggen andere verkopers met een snelle rekensom te kunnen weerleggen: ‘Om een souvenirzaak in het centrum met zo’n huur rendabel te maken is een constante golf toerisme noodzakelijk’, zegt een voorraadmanager die al ruim twee decennia in het gebied werkt. ‘Voor de lockdown hadden wij een drukbezochte souvenirwinkel met elke dag driehonderd tot vierhonderd klanten en een gemiddelde omzet van 2500 euro per dag.’ Dat zijn dagelijks zo’n 250 magneten, honderd sleutelhangers, twintig Tshirts, twintig paar sloffen, tien sweaters, manden vol Delfts blauwe molens, vijftien grinders, handenvol clipper aanstekers, tien blikken cannabiscookies, twintig blikken stroopwafels en twintig ‘I heart Amsterdam’ petten. ‘Je snapt dat toen het toerisme wegviel, de winkel al na twee weken op omvallen stond, zeker met een huur rond de twintigduizend per maand’.
Dat er een luchtje zit aan een groot aantal ondernemingen in de binnenstad is niets nieuws, zegt ook wijkagent Chris Merks. Op politiebureau Burgwallen verwoordt hij zijn gelaten verbazing. ‘Sinds mijn eerste dag hier vind ik vooral veel dingen raar. Toen ik hier elf jaar geleden begon, waren er nog veel internetcafes. Ik vroeg me toen al af: hoe kunnen die de toen nog zevenduizend euro huur betalen van de verkoop van drie simkaarten en een euro voor een half uur internetten?’
Inmiddels hebben die telecomwinkels plaatsgemaakt voor souvenirwinkels, hoewel er natuurlijk ook bonafide souvenirwinkels zijn en de wijkagent ook ‘grote twijfels’ heeft over sommige ondernemers die niet in die sector zitten. De grootschalige uitbreiding in de souvenirsector is hem niet ontgaan. ‘Dat er iets niet in de haak is, is evident, maar we draaien om de hete brij heen.’ Al tien jaar lang maakt hij melding van dit soort zaken. ‘Dat doe ik bij de Belastingdienst. Vaak krijg ik terug dat het geen prioriteit heeft, of dat ze niets verdachts kunnen vinden. In coronatijd zie je extra helder welke zaken het volhouden en welke niet. Dan moet toch ergens een lichtje gaan branden?’
Maar wacht, we hebben in Nederland toch ‘de Bibob’? Een superstrenge toets die ondernemers beoordeelt op antecedenten, verdachte transacties en foute contacten, hoe kunnen malafide winkeliers deze test doorstaan? Het antwoord blijkt simpel: de Wet Bibob geldt niet voor de detailhandel. Omdat je daar geen vergunning voor nodig hebt.
Veel hoop is gericht op de Financial Intelligence Unit (FIU) van de overheid die ‘meldingen’ krijgt van zogenaamde ‘poortwachters’ zoals banken en notarissen. Stort iemand onverklaarbaar veel contanten? Melden! Zoekt iemand zonder aantoonbare reden een notaris op buiten zijn woongebied en werkgebied? Melden! Sinds juli is de meldplicht voor makelaars ook uitgebreid tot verdachte huurtransacties boven de tienduizend euro per maand.
Bij duidelijke rode vlaggen, zoals een match in de politiedatabase of een boekhoudkundig fraudesignaal, worden transacties in een dossier gebundeld en meegenomen naar het zogenoemde ‘Signalenoverleg’ of de ‘Weegploeg Witwassen’. Daarin komen politie, OM, FIOD en Belastingdienst samen om te bepalen of signalen kans maken een strafzaak te worden. De selectie moet extra streng zijn sinds het speciale Ondermijningsteam van de Amsterdamse politie zichzelf door personeelstekorten vorig jaar moest opheffen.
Het Wallengebied en de straten rondom Amsterdam Centraal Station, ook wel ‘postcodegebied 1012’, ligt al zeker sinds 1997 onder de loep van de gemeente, in 2008 werd zelfs ‘Project 1012’ opgezet, dat criminele activiteit in onder meer coffeeshops en bordelen aan banden moest leggen. Na tien jaar stopte het. In een evaluatie was de Amsterdamse Rekenkamer vernietigend: de rekenmeesters constateren een ‘gebrek aan zichtbare resultaten’. Langzaam maar zeker zou de focus van de gemeente zijn verschoven van criminaliteitsbestrijding naar het economisch opwaarderen van de wijk. De Bibob heeft ‘aan scherpte ingeboet’ omdat ‘er steeds meer gebruik wordt gemaakt van stromannen en ondoorzichtige (buitenlandse) constructies’.
Aan speciale loketten en initiatieven echter geen gebrek. Paradepaardje was ‘project Emergo’, een samenwerkingsverband tussen gemeente, politie, justitie en de Belastingdienst, gericht op het centrum. Na een jaar werd het opgedoekt. Vervolgens nam het team Amsterdamse Aanpak Ondermijning (AAO) de leiding, onder andere door ondernemers via voorlichting ‘weerbaar’ tegen ondermijning te maken.
Voor wie anoniem wil melden werd het loket geopend van ‘Project niet pluis’, en ook de ‘gebiedsmakelaar‘ en ’wijkregisseur’ werden geacht hun ogen wijd open te houden. Als extra hulpmiddel verscheen het project IJgeld, waarbij de bewijslast bij dubieuze transacties in de horeca, betaald met hoge contante leningen, zou worden omgedraaid. En dan is er de ‘keerklepregeling’; het plan om ongewenste winkels, waaronder souvenirzaken, via het bestemmingsplan te laten afvloeien. Voor wie het zicht kwijt is, bestaat het overkoepelende Regionaal Informatie en Expertise Centrum (RIEC) van Amsterdam Amstelland, de opvolger van Emergo. Contact maken met die dienst blijkt een klus: wordt de telefoon eindelijk eens opgenomen, dan is dat door steeds een andere, nieuwe werknemer. Er staan nog flink wat vacatures uit bij het RIEC. Ondertussen slaan politie en gemeente de handen ineen voor al weer een nieuw team: de Ondermijningsbrigade, ditmaal gericht op ‘effectief signalen oppakken’.
Maar wie loopt er, behalve wijkagent Chris Merks, daadwerkelijk rond in een door corona plotsklaps doodstille toeristenbuurt, waar de ene zaak na de andere wordt overgenomen en naar verteld wordt tassen vol cashgeld worden uitgewisseld?
‘Je kunt niet achter elk gerucht aan gaan’, zegt een rechercheur van het financiele opsporingsteam van de Politie Amsterdam. ‘We hebben wel iets meer nodig voordat we genoeg grond hebben voor een onderzoek.’ Het gesprek vindt plaats in een spreekkamer op het hoofdbureau. Samen met een collega van het team Financieel Economische Criminaliteit (FinEC) werkt de rechercheur onder meer aan witwasverdenkingen. We zijn welkom met onze bevindingen, maar het team is sceptisch over de verhalen. Ze kennen de wereld waarin geruchten ontstaan, vaak niet feitelijk genoeg en uit de tweede hand. Maar bij meldingen, aangiftes of ‘clustervorming’ in een gebied (kortom, als er echt iets aan de hand is), maken zij er werk van, verzekert de rechercheur van het FinEC team. Dan vertellen we over de recente reeks overnames in het 1012 gebied. ‘Is dit grootschalig?’ vraagt de rechercheur. We noemen het aantal volgens het handelsregister. Een stilte volgt. ‘Wat is de naam van dat bedrijf?’ De rechercheur vouwt zijn handen in elkaar en kijkt naar het plafond. ‘… Q en Q. Nee… dat doet geen belletje rinkelen.’
Vijf minuten later pent hij driftig mee. ‘Ja, dit is wel een zeer sterk signaal. Kunnen jullie eventueel een half jaar wachten met publiceren?’ vragen ze ons. Hoe kan het dat een zaak als deze ondanks meerdere meldingen onbekend is? Een mompelend antwoord over keuzes maken en capaciteitsgebrek. ‘Er blijft altijd wat liggen.’
Davoud Quadri neemt zijn 06 nummer niet op of drukt het gesprek weg. Dus bezorgen we een brief op zijn hoofdvestiging aan het Rokin met het verzoek om een gesprek. Het hoekpand naast het hoofdkwartier is de jongste aanwinst van Q en Q en wordt vertimmerd en opnieuw ingericht. Quadri is niet aanwezig, zegt een Engelssprekende medewerkster, maar de brief zal worden overhandigd. Vanuit een cafe er tegenover zien we daarna vrijwel meteen aan de zijkant van het pand een deur open gaan. Quadri komt naar buiten, neemt de brief aan en begint te bellen. Binnen enkele minuten staan er vijf mannen om hem heen. Na veel handgebaren en discussie gaat de telefoon op de redactie over. Quadri’s woordvoerder ‘Mo’ wil een afspraak maken.
De volgende dag zitten Davoud Quadri en Mo aan tafel met een tablet en een stapel papieren. De ondernemer nipt van zijn thee. Een gouden Rolex schittert aan zijn pols. Quadri vertelt een levensverhaal waarin hij in 1999 naar Nederland kwam als politiek vluchteling uit Afghanistan met tien dollar op zak en het Centraal Station als slaapplaats. Naar eigen zeggen werkte hij drie jaar lang dag en nacht bij McDonald’s om van dat geld een Primera winkel over te nemen en te veranderen in een tabakszaak. Daar kwam op een goede dag een bankmedewerker van ABN Amro sigaretten halen. Die vertelde hoe makkelijk het was om een flexibele lening aan te vragen, waarmee hij kon uitbreiden. Zodoende dus. Zo bouwde hij langzaam zijn imperium op. ‘Ik leef niet luxe, ik rij geen dure auto, ik investeer bijna alles in mijn bedrijf.’
Hoe financier je dure overnames midden in coronatijd? Voor de crisis bezat hij zeven souvenirwinkels, zegt hij. ‘Ik maak genoeg winst om elk kwartaal uit te breiden. Wanneer de kans zich voordoet, dan grijp ik die.’ Nieuwe winkels zegt hij te kopen voor ongeveer een ton waarin alles is meegerekend: inventaris, sleutelgeld en overnamekosten. Hoe verklaart hij de zeker elf nieuwe vestigingen die volgens het handelsregister sinds maart op zijn naam staan? Een technische kwestie, legt hij uit. Het waren eerst eenmanszaken, maar die heeft hij omgezet naar een bv omdat dat fiscaal aantrekkelijk is. Dat laatste klopt: belastingtechnisch kan een dergelijke constructie ongeveer een kwart voordeliger zijn, wat behoorlijk oploopt met een vermeende jaarwinst van een ton bij elk van zijn bedrijven. Toch is hij daar pas na twintig jaar ondernemen achter gekomen. ‘Ik wist het niet’, zegt Davoud Quadri. ‘Ik ben geen accountant, en die heb ik ook niet.’
Maar wel een notaris, eentje die gespecialiseerd was in witwaszaken en andere dubieuze affaires en daarom uit zijn ambt is ontzet. Daar weet hij allemaal niets van, zegt Quadri. Heeft hij de naam Prinsze weleens gegoogeld? Mo geeft antwoord. ‘Nee, hoezo? Is er iets mis met hem?’ Quadri: ‘Hij heeft een goede persoonlijkheid. Wat hij verder in zijn priveleven doet, daar heb ik niks mee te maken.’ Mo vult aan: ‘We zien er niet het belang van in om te checken welke notaris onze bv’s inschrijft. Maar we groeien en leren.’
‘Ik ben een ondernemer’, zegt Quadri, ‘ik neem risico’s. Dit is een heel groot risico. Als ik goed gok, wordt Trump herkozen en is er binnenkort een vaccin, en dan win ik. Zo niet, dan houd ik het een jaar uit en dan is mijn bankrekening leeg.’ De bedragen die hij noemt voor huur, overname en winst zijn opmerkelijk laag in vergelijking met wat andere ondernemers vertellen. Op basis van de bedragen die zij noemen komen we bijvoorbeeld aan maandelijkse huur op minstens het dubbele uit van wat Quadri zegt te betalen.
‘Ik vind het een heel interessant idee dat het een normale bedrijfsvoering zou zijn om geen jaarverslagen openbaar te maken’, zegt Oliver Bullough, Brits onderzoeksjournalist en auteur van een boek over witwasconstructies, Moneyland, over het systeem van Q en Q. ‘Er bestaat uiteraard de kans dat we met een briljante zakenman te maken hebben, maar dit zou een rode vlag moeten zijn voor iedereen die ernaar kijkt’. Zo ziet Peter van Leusden van integriteitsadviesbureau Partner In Compliance en met tientallen jaren ervaring bij de FIOD de casus ook. ‘De combinatie van het storten van contanten bij de bank, een uit zijn ambt ontzette notaris en de connectie met Rusland had zeker op moeten vallen.’ Maar de betrokken instanties ‘werken door ons systeem heel solistisch’ en kunnen moeilijk informatie delen, zegt hij. Over het gesignaleerde bloementransport naar Rusland is Van Leusden bezorgder dan Bullough. Hoewel het op zich niets bewijst, ‘zie je deze combinatie van signalen ook wel terug in de drugscriminaliteit’.
Het onderzoek
Wij spraken met negen ondernemers in de binnenstad en hadden tientallen gesprekken met controlerende instanties, toezichthouders, ambtenaren en andere betrokkenen. De namen van alle geïnterviewde winkeliers zijn bekend bij de redactie. Dit artikel is geschreven door de Masterclass 2020 2021 van Platform voor onderzoeksjournalistiek Investico, begeleid door Thomas Muntz en Jeroen Trommelen. Medegefinancierd vanuit de Beurs Expertisebevordering van het Fonds BJP.
Een opgeschoonde Amsterdamse binnenstad vergt ‘een lange adem van misschien wel dertig jaar’ concludeerde de Rekenkamer twee jaar geleden. Daarmee werd geen dertig jaar vol proeven, projecten en pilots bedoeld, maar een aanpak die ‘hardnekkig en koersvast’ is. Die is nog ver te zoeken. Na jaren van bezuinigingen op traditionele opsporingsdiensten, politie en Belastingdienst is vooral een reeks tussenoplossingen ontstaan die politiek goed liggen: betaalbaar, zichtbaar en voorspelbaar. Het is een wildgroei van ondermijningsteams, anti witwasprojecten en meldloketten die soms ‘veel belovend’ worden genoemd, maar toch elke paar jaar opnieuw dezelfde problemen beginnen op te lossen.
Het meldstelsel is bovendien grotendeels afhankelijk van eerlijke, onzelfzuchtige getuigen. Waarom zou een pandeigenaar de astronomische sommen die hij elke maand krijgt bijgeschreven melden als ‘verdacht’? Waarom zou een winkelier aan de bel trekken vanwege dubieuze praktijken in de straat, als hij vervolgens een steen door de ruit of erger kan verwachten? En waarom zou je vertrouwen op een gemeente die wel waarschuwt maar zelf machteloos lijkt te staan?
Twee jaar geleden zinspeelde burgemeester Halsema al op nieuwe bevoegdheden om ‘louche winkels’ aan te kunnen pakken, waaronder de souvenirhandel. Ergens in de toekomst ligt volgens ambtenaren een specifieke retailvergunning in het verschiet. Zodra de autoverhuurbranches en hotelbranches aan de beurt zijn geweest. Dan is er vrij baan om souvenirwinkels aan te pakken. Misschien zelfs al in 2024.
- ---------------------------------------------------------------------------
Attachment: http://mapinc.org/temp/26S3R_4W4D2fI.html
- --
MAP-NL
------------------------------
Subj: 002 Crisisopvang GHB-verslaafden fors probleem, politie staat er vaak alleen voor
From: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Date: Tue, 27 Oct 2020 06:16:30 -0700
Newshawk: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Source: BN/De Stem
Copyright: BN/De Stem
Pubdate: 24-10-2020
Address: Postbus 3229, 4800 MB Breda
Contact:
Fax: 076 - 531 23 55
CRISISOPVANG GHB VERSLAAFDEN FORS PROBLEEM, POLITIE STAAT ER VAAK ALLEEN VOOR
ZEVENBERGEN De acute opvang en begeleiding van overlast veroorzakende GHB verslaafden in West Brabant schiet tekort. De meeste gemeenten hebben geen speciale GHB zorg. In crisissituaties staan politiemensen er vaak alleen voor.
Dat constateren verslavingszorgorganisatie Novadic Kentron en de regiopolitie.
‘We blijven gaan hoor en onze collega’s doen hun best, maar ze zijn het helemaal zat.’
Jaap Naaktgeboren, Politie Zeeland West Brabant. ,,Wanneer een GHB verslaafde doordraait en er komt verder niemand, dan is de politie het laatste redmiddel ”, zegt portefeuille ondersteuner zorg en veiligheid Jaap Naaktgeboren van de politie Zeeland West Brabant. ,,We blijven gaan hoor en onze collega’s doen hun best, maar ze zijn het helemaal zat. Ze hebben geen speciale vaardigheden voor de omgang met zulke verwarde mensen.”
‘De gewone aanpak werkt niet bij GHB-verslaafden of maakt de crisis juist erger.’
Alex van Dongen, Verslavingsexpert Novadic Kentron. Bij Novadic Kentron in Breda snappen ze dat politiemensen niet staan te springen. Preventiemedewerker Alex van Dongen: ,,De gewone aanpak werkt niet bij GHB verslaafden of maakt de crisis erger waardoor de zaak escaleert. Ze hebben speciale hulp nodig.”
De meeste noodsituaties met GHB gebruikers komen volgens de verslavingsexpert voor in het weekeinde en 's avonds, wanneer de reguliere (verslavings)zorg gesloten is. Van Dongen: ,,Er wordt dan meestal een beroep gedaan op de crisisdienst van de GGZ. Maar die komt niet vaak als er drugs in het spel zijn."
Agenten zijn soms vier of vijf uur van hun dienst bezig met een gebruiker
Naaktgeboren zegt dat zijn collega's regelmatig lopen te leuren met GHB patienten’: ,,Soms zijn meerdere agenten vier of vijf uur van hun dienst bezig met een gebruiker.” De politieman ziet een leemte in de zorg. Hij pleit daarom voor 24 uursopvang voor zware GHB patienten en professionele crisisopvang die wel altijd ter plekke komt.
Aanpak Etten Leur werkt
Net als Novadic Kentron hoopt hij ook dat meer West Brabantse gemeenten aanhaken bij het nieuwe GHB<https://www.trimbos.nl/kennis/drugsbeleid-gemeenten/ghb-aanpak-gemeent> programma <https://www.trimbos.nl/kennis/drugsbeleid-gemeenten/ghb-aanpak-gemeent> van het Trimbos Instituut. ,,Want voorkomen is beter dan genezen.” Dat preventieproject is mede gestoeld op de intensieve GHB aanpak in Etten Leur. Daar werken alle betrokken hulpinstanties en zorginstanties intensief samen onder regie van de gemeente. Tientallen mensen zijn er de afgelopen jaren van hun verslaving af geholpen.
Het is moeilijk bestuurders te overtuigen. Ze kijken vooral naar aantallen
Laura Nijkamp, Trimbos Instituut
Behalve Breda heeft voor zover bekend geen enkele andere gemeente in West Brabant dit voorbeeld gevolgd. ,,Het is moeilijk bestuurders te overtuigen”, verklaart Laura Nijkamp van Trimbos, ,,omdat de groep gebruikers per gemeente vaak klein is. Ze kijken vooral naar aantallen, niet naar de mate van overlast en de onevenredige grote inzet die GHB verslaving vergt van zorg, politie, gemeenten, woningcorporaties en andere partijen. Mensen met GHB problematiek blijven vaak lang onder de radar, die moet je opzoeken. Door nu te investeren maak je later winst."
GHB’er zette ziekenhuis op stelten
Om de aanpak onder de aandacht te brengen heeft staatssecretaris Blokhuis deze maand een animatiefilmpje van het Trimbos Instituut gedeeld op sociale media. Een inmiddels afkickte GHB’er uit Zevenbergen die afgelopen zomer doordraaide en zijn straat en het ziekenhuis op stelten zette, prijst de ‘Etten Leurse methode’: ,,Die gemeente had me allang in mijn nek gezeten."
- ---------------------------------------------------------------------------
Attachment: http://mapinc.org/temp/30j8LC75AKaDE.html
- --
MAP-NL
------------------------------
Subj: 003 List-Software: Majordomo 1.94.4
From: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Date: Tue, 27 Oct 2020 06:36:30 -0700
Newshawk: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Source: BN/De Stem
Copyright: BN/De Stem
Pubdate: 24-10-2020
Address: Postbus 3229, 4800 MB Breda
Contact:
Fax: 076 - 531 23 55
Website: www.bnstem.nl<https://mdhg-my.sharepoint.com/personal/office365_mdhg_nl/Documents/Da>
WAAROM EEN GHB GEBRUIKER HET ZIEKENHUIS KORT EN KLEIN SLAAT: ‘ALLE DEMONEN KOMEN TERUG NAAR BOVEN’
ZEVENBERGEN Op een zomeravond bezorgt een doorgedraaide GHB gebruiker uit Zevenbergen de buren grote overlast. Een ambulance voert de man geboeid af. In het ziekenhuis breekt hij de boel af. ,,Ik schaam me dood.’’
Vier jaar was Willem clean. De alleenstaande monteur (39) slikte geen druppel GHB meer. Hij had zijn leven op de rails. Toen kwam corona. ,,Thuiszitten, verveling en minder sociale contacten. Het begint altijd met een paar biertjes op de bank. Dan komt er cocaïne bij en uiteindelijk verschijnt de GHB op tafel’’, verzucht Willem. Bij een kennis in Sprundel gaat het echt mis: het bezoek eindigt in een GHB sessie van een hele nacht. ,,Alle demonen komen terug naar boven. Je gaat weer nadenken wat er allemaal is fout gegaan in je leven en je pakt nog meer GHB om de pijn te verzachten.”
‘GHB een van de meest verslavende drugs’
Bij zo’n terugval zijn de rapen gaar, weet preventiemedewerker Alex van Dongen van verslavingsorganisatie Novadic Kentron. ,,Je kunt er niet meer tegen. De GHB komt keihard aan. Het is een van de meest verslavende, problematische drugs.”
‘Ik was bang dat ik alles wat ik had opgebouwd weer zou verliezen: mijn werk, mijn huis.’ Willem , Ex GHB verslaafde. Willem knikt beamend op de bank van zijn keurig ingerichte huurwoning: ,,Ik raakte in paniek. Was bang dat ik alles wat ik had opgebouwd weer zou verliezen: mijn werk, mijn huis. Hoe gek het misschien ook klinkt: dan pak je juist nog meer GHB om dat ellendige gevoel te bestrijden. Zo raak je in een neerwaartse spiraal. De Zevenbergenaar is ervaringsdeskundige tegen wil en dank. ,,Ik ben begonnen met GHB toen ik ongeveer 21 was. Ik woonde in Etten Leur en daar was het toen echt prijs. Ik zat in de gebruikersgroep op het Transferium. Soms reden we naar de GHB Bult bij de Galderse Meren in Breda. Daar lag ook altijd wel een man of tachtig te gebruiken.’’
‘Vijf jaar geleden afgekickt in Kaapstad’
Willem raakte hopeloos verslaafd, verloor door GHB zijn werk en rijbewijs, was dakloos en werd meerdere keren opgenomen in klinieken. ,,Vijf jaar geleden ben ik afgekickt via een traject in Kaapstad. Dat werkt, want buiten je vertrouwde omgeving krijg je geen foute prikkels van gebruikende vrienden.’’ In Etten Leur bleef Willem clean, naar zijn zeggen mede door de intensieve GHB aanpak van de gemeente daar. ,,Ze zitten er bovenop. Als ze weten dat er iets fout dreigt te gaan, staan ze meteen op je stoep.’’
De terugval kwam, en hoe.
Maar Willem verhuisde naar Zevenbergen. Daar wonen ook GHB verslaafden, bleek in 2018 al in een spraakmakende tv serie waarin Tygo Gernandt onder anderen met gebruikers in die plaats praatte. De terugval kwam. En hoe. Afgelopen zomer belden buren regelmatig de politie. ‘Ik ga dus heel hard zitten schreeuwen, terwijl ik in mijn eentje thuis ben.’ Willem: ,,Als je door het lint gaat, heb je zelf niet in de gaten hoe vervelend je bent. Ik ga dus heel hard zitten schreeuwen, terwijl ik in mijn eentje thuis ben. De buren gaan dan klagen, dat is logisch. Dan komt de politie, dat is ook logisch. En dan loopt het heel snel mis.”
‘Als het vroeger met Willem niet goed ging, praatte ik met hem over koetjes en kalfjes.’ Alex van Dongen, Novadic Kentron. ,,Wat nodig is’’, vertelt verslavingsdeskundige Van Dongen, ,,is iemand die zo’n gebruiker in crisis geruststelt, niet iemand die corrigeert. Als het vroeger met Willem niet goed ging, praatte ik met hem over koetjes en kalfjes. Een beetje zijn geliefde NAC in de zeik zetten en zo. Niet dat hij echt reageert in zo’n crisis, maar hij wordt er wel rustig van. Dat wil je uiteindelijk om de crisis op dat moment te bezweren.”
‘Er kwamen vier agenten, daardoor raakte ik nog meer opgefokt.’ Willem, Ex GHB verslaafde. Op een avond in juli schreeuwt Willem onder invloed van GHB de hele buurt bij elkaar. ,,Ik was in totale paniek, bang dat ik alles zou verliezen. Ik riep steeds om de crisisdienst, maar die wilde niet komen. In plaats daarvan kwamen er vier agenten, daardoor raakte ik nog meer opgefokt. Ik bleef dus meer GHB pakken, wat het probleem natuurlijk alleen maar erger maakte. Maar op dat moment was dat voor mij de enige oplossing.”
Jaap Naaktgeboren van de politie Zeeland West Brabant zegt dat vier agenten uiteindelijk dik vier uur met de volstrekt onhandelbare Willem bezig zijn geweest. ,,De crisisdienst kwam niet en hem in die woning laten zitten kon ook niet, gezien de overlast voor de buurt.” Uiteindelijk gaat Willem helemaal out door de GHB en wordt hij geboeid per ambulance afgevoerd.
'Ze hebben me platgespoten en op bed vastgebonden.’ Willem, Ex GHB verslaafde. In het Bravis Ziekenhuis in Bergen op Zoom gaat het daarna helemaal fout. Willem slaat letterlijk door, gooit met meubilair en andere spullen. ,,Ik weet er zelf niks meer van, maar ik heb foto’s gezien en gehoord wat er is gebeurd. Ze hebben me platgespoten en op bed vastgebonden. De volgende morgen werd ik wakker in een isoleercel.’’
‘Ik zou ook kwaad worden als de buren mijn nachtrust zouden verstoren.’ Willem, Ex GHB verslaafde. De amokmaker zit enorm in zijn maag met zijn wangedrag. De afgelopen jaren gaf hij via Novadic Kentron nota bene zelf voorlichting aan politiemensen en hulpverleners hoe ze moeten omgaan met lastige GHB klanten. ,,Ik schaam me vreselijk. Ik zou ook kwaad worden als de buren mijn nachtrust zouden verstoren. Ze hebben gelijk en de politiemensen en het ziekenhuis ook. De ellende die ik al deze mensen heb bezorgd! Ik heb de buren inmiddels excuses aangeboden. Het enige wat ik wil, is verdergaan met een gewoon leven.” Ook excuses aan ziekenhuis. Afgelopen week is Willem ook excuses gaan aanbieden bij het Bravis in Bergen op Zoom, voor de vernielingen die hij pleegde. Het ziekenhuis had aangifte tegen hem gedaan, maar heeft de Zevenbergenaar verteld dat het die nu intrekt.
Regie
Willem benadrukt geen medelijden te willen. Hij hoopt op meer aandacht voor de GHB aanpak naar Etten Leurs voorbeeld, waarbij alle betrokken hulpinstanties en zorginstanties intensief samenwerken onder strakke regie van de gemeente.
‘Gebruik dan niks, zeggen mensen tegen me, dan kom je ook niet in de problemen.’ Willem, Ex GHB verslaafde. ,,Als ik nog in Etten Leur had gewoond, was het niet zover gekomen. Dan had crisismanager Jaap Malcontent allang bij mij op de stoep gestaan. Van de gemeente Moerdijk heb ik hier nooit iemand gezien. Gebruik dan niks, zeggen mensen tegen me, dan kom je ook niet in de problemen! Maar het probleem is juist dat iemand die lichamelijk verslaafd is niet rationeel denkt en dat dus wel doet.”
Hoe nu verder? Willem: ,,Ik ben inmiddels met spoed afgekickt in een kliniek bij Novadic Kentron, heb goede mensen om me heen en werk weer. Mijn baas weet dat ik problemen heb. Hij geeft me ruimte. Familie en vrienden steunen me. Mijn teamgenoten van de voetbal weten wat er aan de hand is. Ik mag meedoen aan wedstrijden, maar na afloop laten ze me de kantine niet in. Want ja, alcohol blijft een risico voor mij.”
De echte naam van Willem is bekend bij de redactie
‘Etten Leur zit boven op GHB-problematiek’. De gemeente Moerdijk zegt in een reactie op het verhaal van Willem bewust niet te werken met het GHB programma ‘Etten Leurse stijl’ dat het Trimbos Instituut aanbiedt aan Nederlands gemeenten. ,,De aantallen GHB gebruikers die hier overlast veroorzaken zijn te klein om een intensieve aanpak te rechtvaardigen. We hebben deze groep in beeld via de reguliere zorg en veiligheidsstructuren’’, zegt woordvoerster Connie Polak.
Ook de gemeente Rucphen, met een jarenlange geschiedenis van GHB verslaafden, doet niet mee: ,,Maar we hebben wel nauw contact met de gemeente Etten Leur.”
‘Enkele honderden gebruikers in regio’
Harde cijfers ontbreken, maar Novadic Kentron schat dat in West Brabant, van oudsher een van de GHB brandhaarden in Nederland, zeker enkele honderden gebruikers zijn: ,,Er is minder aanwas, maar veel verborgen problematiek. Mensen blijven jaren in GHB gebruik hangen.’’
‘Ze zien alleen het topje van de ijsberg’
Procesregisseur Jaap Malcontent van de GHB aanpak in Etten Leur weet dat de meeste gemeenten in West Brabant bij problemen met GHB verslaafden ‘terugvallen op reguliere zorg’: ,,Maar dan zie je alleen het topje van de ijsberg, namelijk als het gebruik escaleert. Wij pakken het probleem aan de voorkant aan.”
In Etten Leurs heeft de gemeente stevig de regie genomen. Malcontent spreekt betrokken (zorg)partners zoals politie, jongerenwerk en maatschappelijk werk en verslavingszorg aan op verantwoordelijkheden en afspraken.
‘Aantal verslaafden van zestig naar vijf’
,,We zitten er bovenop. Ook op de verslaafden zelf. We laten ze niet los, helpen met financiële problemen en verhuizen en komen bij hen over de vloer. Daar zien we weer andere verslaafden die we ook proberen te helpen voordat alles escaleert met schulden en overlast. In Etten Leur hebben we in vijf jaar het aantal verslaafden zo teruggebracht van zestig naar vijf.”
Het is lastig. Intussen zit de politie met de gebakken peren
Jaap Malcontent, Procesregisseur GHB aanpak Etten Leur
Malcontent herkent de problematiek rond de opvang van GHB’ers in crisissituaties. ,,Bij de crisisdienst van de GGZ zeggen ze: ‘Wij kunnen mensen onder invloed van GHB niet beoordelen’. Wel na de crisis. Maar dan hebben gebruikers geen behoefte meer aan die hulp. Het is lastig. Intussen zit de politie met de gebakken peren.”
GGZ: ‘Drugsmisbruik geen acute reden voor zorg of opname’
Waarom de crisisdienst van GGZ Breburg niet uitrukte voor de doorgedraaide GHB’er Willem? ,,Omdat de crisisdienst geen acute interventiemogelijkheden heeft in geval van overlast door drugsgebruik”, reageert directeur behandeling Henk van As. ,,Drugsgebruik of drugsmisbruik is een bewuste keuze die los moet worden gezien van een eventuele psychiatrische stoornis. Hierdoor is er in zulke gevallen geen acute reden voor zorg of opname in de psychiatrie en de verslavingszorg.”
De discussie blijft: wiens rol is het dan wel?
Henk van As, Directeur behandeling GGZ Breburg
De acute psychiatrische zorg heeft volgens Van As bij overlast door drugsgebruikers sowieso ‘geen middelen, plek en personeel om dit maatschappelijk aspect van middelengebruik direct op te lossen’: ,,Het is niet haalbaar om de crisisdienst van de psychiatrie dit probleem van overlast te laten overnemen of op te lossen als er psychisch geen grondslag voor is en zonder acuut iets te kunnen betekenen. De discussie blijft: wiens rol is het dan wel? Als er in de verslavingszorg acute opnameplekken worden gecreëerd, zijn we op zich bereid om deze acute beoordelingen te doen. Dit doen we per slot ook voor andere sectoren in de zorg.”
Bizar: Ex GHB’er krijgt verslaafde als buurman
Ook in het befaamde Etten Leurse model gaat het weleens fout in de GHB aanpak, bijvoorbeeld als instanties in de regio toch langs elkaar heen werken. Zo verkaste oud GHB verslaafde Henk na zijn detox met medewerking van WonenBreburg Breda naar een rustig appartement in Tilburg. Die nieuwe omgeving verkleint het risico op een terugval.
Iedereen blij. Maar wie schetst Henks verbazing als hij enkele maanden geleden een zware drugsverslaafde als nieuwe buurman krijgt. ,,Jammer dat WonenBreburg Tilburg hem precies die woning toewijst, terwijl zij op de hoogte zijn van mijn problemen. Dat is dus precies wat je niet nodig hebt als ex verslaafde. Opnieuw verhuizen kan niet. Ik heb begeleiding opgelegd gekregen en ben daardoor uitgesloten van woningruil. Goed, ik ben weer sterk genoeg en heb een vast contract bij een lokale werkgever. Maar het blijft absurd. Elke dag dat geruzie en gegil hiernaast! Wat een overlast zeg. Nou begrijp ik pas goed wat mijn buren met mij hebben meegemaakt.”
De echte naam van Henk is bekend bij de redactie
- ---------------------------------------------------------------------------
Attachment: http://mapinc.org/temp/41hk8_U6DruYc.html
- --
MAP-NL
------------------------------
Subj: 004 List-Software: Majordomo 1.94.4
From: Dennis– Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Date: Tue, 27 Oct 2020 06:45:17 -0700
Newshawk: Dennis– Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Source: welingelichtekringen.nl
Copyright: welingelichtekringen.nl
Pubdate: 27-10-2020
Author: Jeannette Kras
Address: Huzarenlaan 20, 7214EC Epse
Contact:
Website:www.welingelichtekringen.nl
TRUMP NEGEERT HET, MAAR IN VS WOEDT NOG EEN EPIDEMIE: NOOIT WAREN ER ZOVEEL DRUGSDODEN
In de Verenigde Staten gaan tien keer zoveel mensen dood aan drugs als in Europa. Donald Trump beloofde tijdens de vorige verkiezingen om daar wat aan te doen. Maar de drugsepidemie is ondertussen alleen maar erger geworden.
De cijfers
In Europa overlijden 22,6 mensen per miljoen aan een overdosis drugs. Ongeveer een derde van het totaal komt voor rekening van het Verenigd Koninkrijk dus in de meeste Europese landen ligt het sterftecijfer nog veel lager. Dan de VS: daar vallen 250 drugsdoden per miljoen inwoners.
In 2019 overleed er in Amerika een recordaantal van bijna 72.000 mensen aan de gevolgen van een overdosis. Dat is 11 procent meer dan toen Trump aan de macht kwam. Het aantal sterfgevallen door een overdosis meth is met bijna 22 procent toegenomen sinds 2018. Sinds 1999 zijn er ruim 700.000 mensen door drugs om het leven gekomen. Maar niet alleen het aantal sterfgevallen stijgt, er zijn ook steeds meer Amerikanen die drugs gebruiken. Volgens recent onderzoek is het gebruik van methamphetamine in de afgelopen vijf jaar met bijna 500 procent gestegen.
Sinds 1979 is er sprake van een exponentiele toename van het aantal drugsdoden, zo blijkt uit een studie uit 2018 in Science. De drugs veranderden: van heroine in de jaren zestig en zeventig, naar cocaine in de jaren tachtig tot meth in de nineties en begin jaren 2000. De afgelopen tien jaar kwamen opioide pijnstillers en fentanyl op.
Oorzaken
De oorzaken voor de drugsepidemie liggen voor de hand: er is te weinig geld voor verslavingszorg. Artsen schrijven nog steeds veel te makkelijk heel zware pijnstillers voor en waarschijnlijk spelen ook sociaal economische problemen een rol: arme Amerikanen kunnen nauwelijks rondkomen van hun baan en grijpen naar goedkope middelen om zich beter te voelen. Experts roepen al jaren dat de gezondheidszorg moet worden hervormd.
Donald Trump ging er wat aan doen zei hij in 2016, maar zijn plannen om Medicaid en Obamacare af te schaffen zouden het probleem alleen maar hebben verergerd. Volgens onderzoek zouden er meteen 6 tot 10 procent meer mensen overlijden aan een overdosis als die zorgregelingen worden stopgezet.
Joe Biden zegt de drugscrisis veel serieuzer aan te willen pakken. Hij stelt voor om in tien jaar tijd 125 miljard dollar te steken in het verbeteren van de verslavingszorg en andere herstelprogramma’s. Ook wil de Democraat zorgen dat artsen minder pijnstillers voorschrijven en de illegale drugstoestroom uit het buitenland tegengaan.
- ---------------------------------------------------------------------------
Attachment: http://mapinc.org/temp/69h4VyiP1Baag.html
- --
MAP-NL
------------------------------
Subj: 005 Experts: ongeschikte moeders moeten gedwongen anticonceptie krijgen
From: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Date: Tue, 27 Oct 2020 06:54:43 -0700
Newshawk: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Source: de Volkskrant
Copyright: de Volkskrant
Pubdate: 27-10-2020
Author: Redactie
Adress: de Volkskrant, Postbus 1002, 1000 BA Amsterdam
Contact: 088 - 0561 561
Website: www.volkskrant.nl<http://www.volkskrant.nl/>
EXPERTS: ONGESCHIKTE MOEDERS MOETEN GEDWONGEN ANTICONCEPTIE KRIJGEN
Vrouwen die door hun verslaving, psychiatrische ziekte of verstandelijke handicap niet goed voor een kind kunnen zorgen, moeten volgens een groep deskundigen verplichte anticonceptie krijgen. Ze willen dat een rechter deze vrouwen een prikpil of anticonceptie implantaat kan opleggen.
Daarvoor pleit de ‘Beraadsgroep verplichte anticonceptie’ onder leiding van Cees de Groot, voormalig kinderrechter en oud vicepresident van de rechtbank Rotterdam in het AD. Hij heeft een petitie naar de Tweede Kamer gestuurd. Het pleidooi wordt volgens de krant onder meer gesteund door Heleen Dupuis, hoogleraar medische ethiek in ruste en oud VVD senator.
De experts hopen op een wettelijke regeling zodat de rechter, op verzoek van Raad voor de Kinderbescherming en de officier van justitie, iemand, tijdelijk, verplichte anticonceptie op kan leggen. Ze stellen dat op deze manier veel onnodig kinderleed voorkomen kan worden.
Als praktijkvoorbeeld noemt De Groot een prostituee met de diagnose schizofrenie. Twee van haar kinderen waren al uit huis geplaatst, en ook na een derde baby weigerde ze anticonceptie. Ze wilde bovendien snel weer zwanger worden, omdat haar klanten graag seks hadden met een zichtbaar zwangere vrouw.
Het recht om niet geboren te worden
De petitie snijdt een controversieel onderwerp aan, en draait om de vraag of iedereen het recht heeft om kinderen te krijgen. Het is niet de eerste keer dat deze discussie oplaait. Zo pleitte in 2016 de huidige minister van Volksgezondheid, Hugo de Jonge, om ouders die vanwege hun verslaving, psychische problematiek of leefsituatie niet in staat zijn tot verantwoord ouderschap, wettelijk te verplichten voorbehoedsmiddelen te gebruiken. De Jonge was destijds wethouder Jeugd en Zorg in Rotterdam en vond dat ‘sommige kinderen het recht hebben om niet geboren te worden’. De Tweede Kamer voelde daar destijds weinig voor.
In 2017 stuurde oud kinderrechter Cees de Groot, samen met anderen, ook al een dergelijk wetsvoorstel naar toenmalig staatssecretaris Van Rijn (PvdA, Volksgezondheid). ‘Daarmee zijn we destijds langs geweest langs verschillende politieke partijen, maar we hoorden er niks meer van’, aldus De Groot dinsdagochtend op Radio 1. Nu de verkiezingen eraan komen, hoopt hij dat de partijen zich uitspreken. Met de petitie wil hij een debat af te dwingen in de Tweede Kamer.
- ---------------------------------------------------------------------------
Attachment: http://mapinc.org/temp/99SQUbDWZFJ_U.html
- --
MAP-NL
------------------------------
Subj: 006 Nieuwe landelijke stop-met-rokencampagne mikt vooral op zorg en ondersteuning
From: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Date: Wed, 4 Nov 2020 02:25:16 -0800
Newshawk: Dennis - Belangenvereniging Druggebruikers MDHG
Source: de Volkskrant
Copyright: de Volkskrant
Pubdate: 29-10-2020
Author: Edwin van der Aa
Adress: de Volkskrant, Postbus 1002, 1000 BA Amsterdam
Contact: 088 - 0561 561
Website: www.volkskrant.nl<http://www.volkskrant.nl/>
NIEUWE LANDELIJKE STOP-MET-ROKENCAMPAGNE MIKT VOORAL OP ZORG EN ONDERSTEUNING
Niks ‘van roken krijg je kanker’. Geen schokkend sterftecijfer (ruim 20.000 tabaksdoden per jaar) of plaatjes van doorrookte organen. Nee, de eerste landelijke overheidscampagne om te stoppen met roken sinds 2011 is voor alles empathisch en positief.
De campagne ‘Puur’ rookvrij, die vandaag wordt gelanceerd, wil verslaafde rokers aanzetten tot een serieuze stoppoging; net zo lang tot ze definitief gekapt zijn. De campagne focust volgens het persbericht op ‘de positieve kanten van stoppen met roken’ en laat rokers ‘nadenken over hun leven als niet-roker’. Een leven met een betere gezondheid, minder stress, een betere conditie en een mooier lichaam.
Staatssecretaris Paul Blokhuis (Volksgezondheid): “Met deze campagne wil ik letterlijk naast mensen gaan staan, met veel begrip voor hoe moeilijk het is om af te kicken, maar rokers ook tonen dat ze er zo veel bij winnen als ze stoppen. Om dat effect duidelijk te maken, kies ik bewust voor ondersteuning en zorg in plaats van afschrikking.”
De bewindsman, die het roken al jaren geleden de oorlog heeft verklaard, legt uit dat hij wel degelijk de lelijke cijfers heeft gebruikt om forse antirookmaatregelen door te voeren. Hierdoor wordt een pakje steeds duurder en onaantrekkelijker, is het op meer en meer plekken verboden een sigaret op te steken en wordt het uitstallen van tabak aan banden gelegd.
Blokhuis geeft toe dat de overheid roken pas een paar jaar vooral ziet als verslaving, waarbij mensen geholpen moeten worden, in plaats van een eigen keuze. Sinds januari wordt professionele hulp om te stoppen met roken zelfs vergoed zonder dat het meetelt voor het eigen risico. Uiteindelijk wil het kabinet veel minder rokende volwassenen en een rookvrije generatie in 2040.
Hoe in nog geen decennium het tij kan keren: toenmalig zorgminister Edith Schippers stopte in 2011 nog bewust met grote mediacampagnes, onder meer om mensen van het roken af te helpen. Zij vond zulke campagnes betutteling door de overheid en betwijfelde of ze effectief waren.
Van ‘betutteling’ is volgens Blokhuis allang geen sprake meer. “Het is helpen en niet verplichten. In Nederland bestaat sowieso tegenwoordig een breed draagvlak voor de aanpak van het fenomeen roken. Daarom gaat deze campagne in goede aarde vallen, daar ben ik van overtuigd.”
Naar de effectiviteit van zo’n campagne heeft het Nationaal Expertisecentrum Tabaksontmoediging van het Trimbos-instituut onderzoek gedaan. Daaruit blijkt dat massamediacampagnes direct en indirect kunnen bijdragen aan het terugdringen van roken in de samenleving. Zo zorgt het jaarlijkse Stoptoberinitiatief ervoor dat na drie maanden de helft en na een jaar ongeveer een kwart van de deelnemers blijvend is gestopt met roken.
Ook de coronacrisis kan gek genoeg een bijdrage leveren. De crisis wordt door veel rokers gezien als een unieke kans om te stoppen, blijkt uit onderzoek in opdracht van van het ministerie van Volksgezondheid. Veel rokers ervaren juist nu angst en ongerustheid over het eigen rookgedrag en rokers met een chronische rokershoest zijn soms bang dat het hoesten kan worden verward met coronasymptomen.
- ---------------------------------------------------------------------------
Attachment: http://mapinc.org/temp/32YbNEt_pqbSs.html
- --
MAP-NL
------------------------------
End of Map-NL-Digest V2019 #141
*******************************
--
MAP-NL-DIGEST
|
